House of Darkness – บ้านแห่งความมืด

จากช่วงเวลาที่เข้าฉายในโรงภาพยนตร์ ภาพยนตร์เรื่อง “The Wicker Man” ที่สร้างใหม่โดย Neil LaBute ปีพ.ศ. 2549 เมื่อปีพ. ศ. 2516 ได้รับการขนานนามว่าเป็นภาพยนตร์ที่เลวร้ายที่สุดเรื่องหนึ่งในยุคของเราและมีค่าเฉพาะกับผู้ที่รวบรวมคลิปของ Nicolas กรงที่ unhing มากที่สุดของเขา แน่นอนว่าไม่ใช่งานชิ้นเอก

แต่ฉันขอสารภาพว่าฉันมีความรักที่แปลกประหลาดอยู่เสมอในการแสดงให้ LaBute สำรวจและบางครั้งก็เสียดสีชื่อเสียงในเรื่องผู้หญิงที่เขาพัฒนาขึ้นในระหว่างการสำรวจที่กัดกร่อนของพลวัตชาย-หญิงของ “In the Company of Men” ” เพื่อนและเพื่อนบ้านของคุณ” และ “รูปร่างของสิ่งต่าง ๆ” ภายในบริบทของประเภทที่มีปัญหาตามบรรทัดเหล่านี้ด้วย

ด้วยภาพยนตร์เรื่องล่าสุดของเขา “House of Darkness” LaBute พยายามทำสิ่งที่คล้ายกับ “The Wicker Man” และถึงแม้ว่าผลลัพธ์ที่ได้อาจไม่เกือบจะแปลกประหลาดเท่าในครั้งนี้ แต่พวกเขาก็สร้างการต่อสู้ที่น่าสนใจและบางครั้งก็ค่อนข้างเฉียบแหลมของเพศ ซึ่งการนองเลือดทั้งหมดไม่ใช่การเปรียบเทียบอย่างเคร่งครัด

เมื่อภาพยนตร์เรื่องนี้เปิดขึ้น รถที่มีคู่รักอยู่ข้างในก็เข้าใกล้บ้านหลังใหญ่ที่อยู่ห่างไกลออกไป แฮป (จัสติน ลอง) และมินา (เคท บอสเวิร์ธ) พบกันในคืนนั้นที่บาร์แห่งหนึ่งในเมือง

และเพราะเขาเป็น “ผู้ชายที่ดี” ฮับจึงอาสาที่จะขับไล่มินะกลับบ้านจากความดีงามในใจของเขา แต่ค่อนข้างชัดเจนว่าเขาหวังว่าตอนเย็นจะจบลงด้วยอะไรที่มากกว่าการตบหัวเหมือนเดิม มินะเชิญเขาเข้ามาแต่เห็นได้ชัดว่าผู้ชายอย่างแฮปไม่คุ้นเคยกับเธอ เธอมีวิธีบิดแทบทุกแนวของการตบเบาๆ ที่เขาพอใจ

ทิ้งให้เขาเป็นฝ่ายรับเสมอ ถึงกระนั้น Hap ก็มั่นใจในความสามารถของผู้เล่นมากจนเขายังคงไล่ตามความกดดันต่ำอย่างเห็นได้ชัด แม้หลังจากจุดที่เธอถามเขาว่าเขาแต่งงานแล้วหรือไม่ และเขาก็สะดุดกับคำตอบที่แย่ที่สุด

ระหว่างเครื่องดื่มที่มีอยู่แล้วในระบบของเขา (ซึ่งไม่ได้ทำให้เขาไม่สามารถขับรถกลับบ้านได้) แก้วของ Maker’s Mark ที่อยู่ในมือ และการเน้นที่การพามินะเข้านอน ก็ไม่ได้หมายความว่า Hap จะเป็นสถานการณ์ที่เขาเป็น ในนั้นยิ่งแปลกที่มันปรากฏ สำหรับผู้เริ่มต้น บ้าน หนึ่งในหลายหลังที่ Mina

อ้างว่าครอบครัวของเธอเป็นเจ้าของ เป็นปราสาทที่ซึมซาบสู่บรรยากาศแบบโกธิกอย่างแท้จริงไม่ว่าจะหันไปทางใด นอกจากนี้ยังมีความจริงที่ว่าแม้ Mina จะยืนกรานว่าพวกเขาอยู่คนเดียว แต่ก็มีเสียงและการเคลื่อนไหวที่บ่งบอกว่ามีใครบางคน (หรือบางสิ่งบางอย่าง … ) แฝงตัวอยู่ในความมืดที่เกิดจากไฟฟ้าขัดข้อง

สิ่งนี้อธิบายได้บางส่วนจากการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของ Lucy (Gia Crovatin) น้องสาวของ Mina แต่สิ่งแปลก ๆ ยังคงเกิดขึ้นในเวลากลางคืน ไม่ใช่ว่าแฮปจะสังเกตเห็น—ณ จุดหนึ่ง เขาแซงลูซี่ในขณะที่มินาไม่อยู่สักสองสามนาทีแม้ว่าเขาจะมีเขามากมาย—อย่างน้อยก็พวกที่มีปัญหาทางวรรณกรรม—อาจหยิบเอาคำใบ้ที่พวกเขาแนะนำมา ชื่อและอย่างน้อยก็พยายามหนีออกจากสถานที่

มีการบิดเบี้ยวในฉากสุดท้าย แต่บทภาพยนตร์ของ LaBute

ไม่ได้สร้างขึ้นในลักษณะแบบเดิม ๆ และผู้ชมส่วนใหญ่จะคิดออกก่อนเวลาครึ่งชั่วโมง ในอีกแง่หนึ่ง มันทำหน้าที่เป็นชิ้นส่วนประกอบกับฟีเจอร์ก่อนหน้าของเขาอย่าง “Out of the Blue” นีโอ-นัวร์เมื่อเดือนที่แล้ว โดยที่เรื่องราวนั้นเล่นตามรูปแบบต่างๆ ได้อย่างไร ยกเว้นการประกาศการพลิกผันครั้งใหญ่แล้วจึงจงใจ

ยืดเวลาออกไปจนในที่สุดเขาก็ปรับใช้ในลักษณะที่คาดหวัง ใน “Out of the Blue” ความหยิ่งยโสใช้ไม่ได้เพราะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเชื่ออย่างตรงไปตรงมาว่าตัวละครหลักไม่เห็นสิ่งที่อยู่ในร้านสำหรับเขา ถึงแม้ว่าเขาจะยอมรับว่ามีความรู้ในการวางกับดักของการเล่าเรื่องนัวร์ แต่กลเม็ดได้ผลในเวลานี้ เนื่องจาก Hap ไม่รู้พื้นฐานเลยว่าเกิดอะไรขึ้นจนเขาจำเรื่องราวที่เขาเข้าไปจริงๆ ไม่ได้ด้วยซ้ำ จนกระทั่งมันหายใจเข้าคอ (พูดจริงๆ) สร้างแรงบันดาลใจให้มุกตลกแบบมืดมน ช่วงเวลา

แม้ว่าหลักฐานพื้นฐานของภาพยนตร์เรื่องนี้—“ผู้ชายที่น่ารัก” จะทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความลับของเธอหันมาสนใจเขา—อาจทำให้นึกถึงเรื่อง “Promising Young Woman” ที่เกินจริงอย่างไร้เหตุผล ผู้ที่คุ้นเคยกับผลงานการถ่ายทำของ LaBute อาจพบว่ามันใช้ได้ผล

ดีกว่าเป็นการกลับด้านใน “In the Company of Men” คุณจะจำได้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับนักธุรกิจสองคนที่ยุยงการแข่งขันที่โหดร้ายในการเกลี้ยกล่อมผู้หญิงที่อ่อนแอที่สุดที่พวกเขาสามารถหาได้และทำลายเธอเพียงเพื่อเตะ ไดนามิกอาจจะเหมือนกันที่นี่ แต่มันน่าสนใจที่เรื่องราวได้รับการบอกเล่าจากมุมมองของผู้ที่อาจเป็นเหยื่อของเกม LaBute ไม่เพียงแต่ปฏิเสธที่จะเห็นอกเห็นใจเขา แต่ดูเหมือนว่าจะยินดีเป็นพิเศษในการบิดสิ่งต่าง ๆ ให้แน่นยิ่งขึ้นสำหรับฮีโร่ผู้เคราะห์ร้ายของเขาทุกครั้งที่ทำได้

แน่นอนว่าบทละครในโรงภาพยนตร์ที่มีเพียงตัวละครที่ “ไม่เหมือนใคร” และการพัฒนาพล็อตเรื่องสำคัญที่ไม่น่าแปลกใจเลยอาจไม่ใช่ภาพยนตร์ประเภทที่จะดึงดูดผู้ชมส่วนใหญ่ แต่สำหรับผู้ที่ไม่เลิกยุ่งกับเรื่องแบบนี้ในทันที “House of Darkness” ก็มีความสนุกมากมาย

เช่น การแสดงจากนักแสดงหลักสี่คน (รวมถึง Lucy Walters ในบทบาทที่ฉันฝากให้คุณค้นพบ) ความมีไหวพริบของ LaBute สำหรับการสนทนาและบรรยากาศที่ลางสังหรณ์อย่างแท้จริงที่ LaBute สร้างขึ้นแม้จะมีงบประมาณค่อนข้างต่ำ

ภาพยนตร์เรื่องนี้อาจไม่สามารถฟื้นฟู LaBute ให้กลับคืนสู่สถานะผู้ยั่วยุในภาพยนตร์ที่เขาชอบได้ก่อนที่ “The Wicker Man” จะล้มเหลว แต่ “House of Darkness” แสดงให้เห็นว่าเขายังคงมีสิ่งที่น่าสนใจที่จะพูด และวิธีการที่น่าสนใจมากที่จะพูดมัน

 

ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : utrechtcityjobs.com